Roztocze – kraina geograficzna łącząca Wyżynę Lubelską z Podolem,
wyraźnie wypiętrzony wał wzniesień, szerokości 12-32 km i długości
około 180 km, przebiegający z północnego zachodu, od Kraśnika,
na południowy wschód do Lwowa.
Roztocze zbudowane jest ze skał powstałych w kredzie – margli, opok i
wapieni. Na nich zalegają utwory młodsze – osadzone w warunkach płytkiego
morza piaski, piaskowce wapniste i wapienie. W epoce lodowcowej na region
nasunął się lądolód skandynawski – wskazują na to gliny morenowe, głazy narzutowe.
Roztocze – kraina geograficzna łącząca Wyżynę Lubelską z Podolem,
wyraźnie wypiętrzony wał wzniesień, szerokości 12-32 km i długości
około 180 km, przebiegający z północnego zachodu, od Kraśnika,
na południowy wschód do Lwowa.
Roztocze zbudowane jest ze skał powstałych w kredzie – margli, opok i
wapieni. Na nich zalegają utwory młodsze – osadzone w warunkach płytkiego
morza piaski, piaskowce wapniste i wapienie. W epoce lodowcowej na region
nasunął się lądolód skandynawski – wskazują na to gliny morenowe, głazy narzutowe.
Roztocze – kraina geograficzna łącząca Wyżynę Lubelską z Podolem,
wyraźnie wypiętrzony wał wzniesień, szerokości 12-32 km i długości
około 180 km, przebiegający z północnego zachodu, od Kraśnika,
na południowy wschód do Lwowa.
Roztocze zbudowane jest ze skał powstałych w kredzie – margli, opok i
wapieni. Na nich zalegają utwory młodsze – osadzone w warunkach płytkiego
morza piaski, piaskowce wapniste i wapienie. W epoce lodowcowej na region
nasunął się lądolód skandynawski – wskazują na to gliny morenowe, głazy narzutowe.